Mikołaj Wolanin — urodzony w 2002 roku student prawa na Uniwersytecie Warszawskim i prawa kanonicznego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W ramach wirtualnej mobilności sojuszu 4EU+ w roku akademickim 2022/2023 uczył się zdalnie na Uniwersytecie Karola w Pradze. W okresie lipiec—wrzesień 2023 przebywał z wizytą na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Weronie (Włochy). W marcu 2024 r. odbył zaś miesięczny staż w Instytucie Komparatystycznego Prawa Publicznego i Prawa Międzynarodowego im. Maxa Plancka w Heidelbergu (Niemcy), na który otrzymuje zaproszenie rocznie 6—8 studentów spośród około 200 aplikujących.

Od 2019 r. prezes i fundator Fundacji na rzecz Praw Ucznia (KRS: 0000814229), którą założył jako niepełnoletni na podstawie zezwolenia sądu rodzinnego. Od 2020 r. przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady Wiedzy o Prawach Ucznia, od 2021 r. obserwator z ramienia Fundacji do Child Rights Connect w Genewie, a od marca 2024 r. członek Zespołu ds. Praw i Obowiązków Ucznia przy Ministrze Edukacji Narodowej.

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Generałowej Zamoyskiej i Heleny Modrzejewskiej w Poznaniu z 13 tytułami laureata lub finalisty ogólnopolskich olimpiad, a także 2 tytułami laureata konkursów ogólnokrajowych.

W 2017 r. marszałek XXIII sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży. Od 2018 do 2022 r. współorganizator obrad Parlamentu Młodych Rzeczypospolitej Polskiej (w pierwszej edycji pn. Parlament Dzieci i Młodzieży, zainicjowany w wyniku odwołania XXIV sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży w 2018 r.). Założyciel i były redaktor prowadzący „Gazety Kongresy” — młodzieżowego miesięcznika.

W każdym możliwym roku aplikowania laureat stypendiów naukowych Rektora UW i ministra właściwego. Ponadto, od 2023 r. stypendysta Rafał Brzoska Foundation. W 2020 r. jedyny nominowany z Polski do Międzynarodowej Dziecięcej Nagrody Pokoju (International Children’s Peace Prize), a w 2023 r. laureat nagrody głównej Nagrody Prezydenta m.st. Warszawy dla osób młodych działających na rzecz społeczeństwa obywatelskiego im. Tadeusza Mazowieckiego (jeden z 3 laureatów nagrody głównej spośród 91 nominacji).

Od lutego 2022 r. do czerwca 2023 r. pracował w Punkcie Pobytu Krótkoterminowego dla Uchodźców z Ukrainy prowadzonym przez m.st. Warszawę — najpierw jako wolontariusz, a od maja 2022 r. jako pełnoetatowy pracownik Warszawskiego Ośrodka Interwencji Kryzysowej, głównie na zmiany nocne (by połączyć pracę z własną Fundacją i dwoma kierunkami studiów). Punkt zakończył swoje działanie w czerwcu 2023 r. w związku ze stosowną decyzją warszawskiego Magistratu, a w trakcie swojego operowania przyjął ponad 7000 osób w kryzysie wojennym.